فرآیند پیوند متقابل در تولید فیلم شرینک کراس لینک شده PCR چگونه است؟
انتخاب پلیمر: فرآیند با انتخاب رزین های پلی اولفین مناسب که معمولاً در تولید فیلم شرینک استفاده می شوند، آغاز می شود. این رزین ها را می توان از مواد بازیافتی پس از مصرف، مانند پلی اتیلن بازیافتی یا پلی پروپیلن بازیافتی به دست آورد.
افزودنی ها: افزودنی ها به مخلوط رزین پلیمری وارد می شوند تا اتصال عرضی را تسهیل کنند. این افزودنی‌ها معمولاً شامل پراکسیدها یا سایر عوامل شیمیایی هستند که هنگام قرار گرفتن در معرض گرما یا تشعشع، واکنش‌های پیوند متقابل را آغاز می‌کنند.
اکستروژن: مخلوط رزین پلیمری، همراه با مواد افزودنی، سپس از طریق دستگاه اکستروژن پردازش می شود تا یک لایه نازک تشکیل شود. فرآیند اکستروژن شامل ذوب مخلوط رزین و شکل دادن آن به یک فیلم پیوسته از طریق یک قالب است.
مرحله اتصال متقابل: پس از اکستروژن، فیلم تحت یک مرحله پیوند متقابل قرار می گیرد که در آن مواد افزودنی شیمیایی برای شروع واکنش های پیوند متقابل فعال می شوند. این مرحله را می توان با روش های مختلفی به دست آورد، از جمله:
گرما: فیلم از طریق یک منبع گرما مانند اجاق هوای گرم یا بخاری تابشی عبور داده می‌شود تا افزودنی‌های پراکسید را فعال کرده و باعث ایجاد اتصال متقابل شود. دما و مدت زمان قرار گرفتن در معرض به دقت کنترل می شود تا از اتصال متقابل مناسب بدون گرم شدن بیش از حد یا آسیب رساندن به فیلم اطمینان حاصل شود.
تابش: از طرف دیگر، فیلم می تواند در معرض تابش یونیزان، مانند پرتوهای الکترونی یا پرتوهای گاما قرار گیرد تا اتصال متقابل را آغاز کند. اتصال متقابل ناشی از تشعشع کنترل دقیقی بر فرآیند پیوند متقابل ارائه می دهد و می تواند برای ویژگی های فیلم خاص تنظیم شود.
خنک سازی و کوئنچینگ: پس از اتصال عرضی، فیلم به سرعت خنک و کوئنچ می شود تا ساختار پیوند متقابل تثبیت شود و از واکنش های بعدی جلوگیری شود. این مرحله به قفل شدن خواص مکانیکی مورد نظر کمک می کند و یکنواختی را در سراسر فیلم تضمین می کند.
پردازش و تکمیل: پس از خنک شدن، فیلم پیوند متقابل ممکن است مراحل پردازش اضافی مانند برش، برش یا چاپ را برای آماده سازی برای استفاده در بسته بندی انجام دهد. اقدامات کنترل کیفیت برای تأیید ضخامت فیلم، استحکام مکانیکی و سایر پارامترهای عملکرد اجرا می شود.
مزایای زیست محیطی استفاده از فیلم شرینک متقاطع PCR در کاربردهای بسته بندی چیست؟
حفاظت از منابع: فیلم شرینک با پیوند متقابل PCR از مواد بازیافتی پس از مصرف استفاده می کند، زباله های پلاستیکی را از محل های دفن زباله منحرف می کند و مصرف رزین های پلاستیکی بکر را کاهش می دهد. با بازیافت مواد پلاستیکی موجود، تقاضا برای مواد خام مشتق شده از سوخت های فسیلی کاهش می یابد و منابع طبیعی مانند نفت خام و گاز طبیعی حفظ می شود.
کاهش ضایعات: ترکیب مواد بازیافتی پس از مصرف در فیلم شرینک متقاطع به کاهش اثرات زیست محیطی زباله های پلاستیکی با دادن عمری دوباره به پلاستیک های دور ریخته شده کمک می کند. پلاستیک های بازیافتی به جای اینکه در محل های دفن زباله یا اقیانوس ها قرار گیرند، به مواد بسته بندی با ارزش تبدیل می شوند و به کاهش زباله و اصول اقتصاد دایره ای کمک می کنند.
صرفه جویی در انرژی: تولید فیلم شرینک با پیوند متقابل PCR در مقایسه با تولید رزین های پلاستیکی بکر از مواد خام به انرژی کمتری نیاز دارد. بازیافت مواد پلاستیکی انرژی کمتری نسبت به تولید پلاستیک از ابتدا مصرف می‌کند و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با استخراج و پردازش سوخت‌های فسیلی می‌شود.
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای: با استفاده از
فیلم شرینک با پیوند متقابل PCR با کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و فرآیندهای تولید انرژی بر، به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند. با بازیافت ضایعات پلاستیکی و اجتناب از استخراج و پردازش مواد بکر، ردپای کربن مرتبط با تولید پلاستیک کاهش می‌یابد و به تلاش‌های کاهش تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند.
انحراف محل دفن زباله: با ترکیب مواد بازیافتی در بسته‌بندی، فیلم شرینک متقاطع PCR به انحراف زباله‌های پلاستیکی از محل‌های دفن زباله و تأسیسات زباله‌سوز کمک می‌کند، جایی که تجزیه آن قرن‌ها طول می‌کشد و ممکن است آلاینده‌های مضر را در محیط آزاد کند. در عوض، پلاستیک‌های بازیافتی به مواد بسته‌بندی با ارزش تبدیل می‌شوند و طول عمر مفید آن‌ها را افزایش می‌دهند و اثرات زیست‌محیطی را به حداقل می‌رسانند.
حفاظت از آب: تولید
فیلم شرینک با پیوند متقابل PCR از مواد بازیافتی در مقایسه با استخراج و پردازش رزین های پلاستیکی بکر، آب کمتری مصرف می شود. با بازیافت پلاستیک، منابع آب حفظ می شود و ردپای زیست محیطی مرتبط با فرآیندهای تولید پر مصرف آب کاهش می یابد.
